Slab City

De woestijn is een landschap van openhartig, ons genetisch en fysiologisch vreemd, zintuigelijk hard, esthetisch, abstract, historisch bedreigend... De vormen zijn er fors en suggestief. De geest wordt er bestookt door licht en ruimte en het kinesthetisch onbekende van droogte, hitte en wind. De hemel boven de woestijn is allesomvattend, majestueus, verschrikkelijk. In andere streken is de hemelrand boven de horizon gebroken of onzichtbaar geworden; hier is hij, samen met het gedeelte van de hemel boven ons, oneindig veel ruimer dan in een heuvelachtig of bosrijk landschap... IN een hemel die nergens onderbroken wordt, lijken de wolken massiever en weerspiegelen zij soms op imposante wijze de ronding van de aarde met hun gebolde onderkant. De hoekige landschapsvormen van de woestijn verlenen aan de wolken zowel als aan het land de allure van een grandioze architectuur... Naar de woestijn gaan profeten en kluizenaars; door de woestijn trekken pelgrims en bannelingen. Hier hebben de leiders van de grote godsdiensten de therapeutische en geestelijke waarden van de afzondering gezocht, niet om de werkelijkheid te ontvluchtten maar juist om haar te vinden.

PAUL SHEPARD, MAN IN THE LANDSCAPE: A HISTORIC VIEW 

OF THE ESTHETICS OF NATURE

Beste lezers, 

Omdat ik een halfjaar niet kon werken aan deze blog, wil ik me excuseren. Ik ben ondertussen terug naar het zuiden vertrokken, heb de Colorado River afgevaren met een kajak. Daarna kwam ik terecht in Mexcio, dan had ik het zo moeilijk om de Verenigde Staten terug binnen te komen. Maar uiteindelijk kwam ik aan in Slab City, California, in een zigeunerpark. Toen zag ik een camper die me heel bekend voorkwam, het was de camper van Jan en Rainey. Hun hondje erkende men geur nog steeds. Rainey sprong in mijn armen en huilde van blijdschap. 

In het zigeunerpark is er een meisje dat Tracy heet, ze is bloedmooi en ze kan goed zingen. Ik lag eens op haar bed in haar camper toen haar ouders weg waren. Ze begon haar uit te kleden, ik schrikte en vroeg waarom ze dat deed. Ze wou haar eerste keer seks hebben met mij. Ik weigerde en vroeg naar haar leeftijd ze was amper zestien. Ze schaamde haar rot en brak in tranen uit toen ik haar vertelde dat ik wou vertrekken naar Alaska. Dat had ik beslist nadat ik het werk van Thoreau over Alaska voor de vierde keer had gelezen.

Ik vertelde het ook aan Jan en Rainey, ze begrepen me. 

Morgen wil ik vertrekken, nadat ik van iedereen afscheid heb genomen.