Leesautobiografie

Leesevolutie

Als kind las ik zelf niet, omdat ik het niet goed kon. Thuis lazen mijn ouders en grootouders me dan wel voor, vooral sprookjes. Als ze me voorlazen was dat altijd voor het slapengaan. Dan haalden ze mijn grote boek van ‘De gebroeders Grimm’ en kozen ze zelf een verhaal om te vertellen. Ik herinner me vooral Roodkapje, Sneeuwwitje en Assepoester. Ik hield van sprookjes, omdat ze vol avontuur en fantasie zaten. Later las ik soms wel eens een boekje.

Op school herinner ik me nog dat een juf ons voorlas uit het boek, ‘Puk en de petteflet’. Ik hield van dat verhaal en ik keek altijd uit wanneer ze zou voorlezen. Het was destijds mijn lievelingsboek, ook al had ik het zelf nog niet gelezen. Ze las ook vaak uit ‘Jip en Janneke’. Die twee boeken waren allebei avontuurlijk. Zo te zien hield ik van avontuur. Op school moest ik ook vaak met enkele anderen een boek lezen. We lazen samen, elk een hoofdstuk, dat was omdat te oefen, omdat ik niet goed kon lezen. We hadden veel boeken gelezen. Ik herinner me er geen meer, waarschijnlijk omdat ik het ook haatte. De verhalen interesseerden me gewoonweg niet.

In het middelbaar was het al een ander verhaal. Daar moest ik veel meer boeken lezen dan ik gewoon was. Ik haatte het om een boek te lezen en om er dan ook nog een taak over te maken. Er kroop veel werk in het lezen van het boek en ook in het maken van de taak. Ik haalde altijd weinig punten voor die opdrachten. Als we een boek mochten kiezen, dan koos ik het boek met de minste pagina’s. Het maakte niet uit waarover het ging, als het maar kort was. Later koos ik dan weleens een bepaald thema, maar het was nog steeds een dun boekje. Ik koos vooral voor een avontuurlijk boek of een boek over een maatschappelijk probleem. Dat waren de thema die me het meest interesseerde. Buiten die opdrachten las ik nooit uit mezelf een boek.

Op dit moment is het al helemaal anders. Nu lees ik soms boeken van 250 pagina’s of meer. Als ik vroeger moest lezen was ik er gewoon niet aan begonnen. Een blog maken is één van de opdrachten van dit jaar, van Nederlands. Ik vind het wel een toffe opdracht, maar er kruipt wel wat werk in. Ik lees duidelijk meer, nu durf ik wel eens uit mezelf een boek lezen. Maar ik lees nu niet alleen boeken maar ook de krant en tijdschriften. Het lezen van kranten van kranten vind ik interessant want je blijft op de hoogte van de nieuwste feiten. Lezen in het algemeen spreekt me meer aan, je neemt zo meer informatie op, het is nu ook nuttig volgens mij. Mijn leesgedrag is veranderd maar mijn literaire smaak niet echt. Ik verkies nog steeds avontuurlijke boeken. In de toekomst zie ik mezelf wel wat boeken lezen.

Houding tegenover literatuur

Mijn houding tegenover mijn favoriete boeken en mijn favoriete films is vrijwel hetzelfde.’ De Wildernis In’ is één van mijn favoriete boeken, toevallig of niet is de film ook één van mijn favorieten. Ik lees graag avontuur verhalen en ik kijk graag naar avontuurlijk films. Ik verkies films, omdat je daar niet alleen spanning kan creëren via het literaire. Ook kan je spanning maken via de belichting, geluid of muziek, intonatie van wat gezegd wordt, … Maar toch verkies ik sport en de jeugdbeweging boven het lezen van boeken of het kijken naar films, omdat ik een actief persoon ben. Ik kan me ook moeilijk concentreren bij het lezen en ik ben het liefst buiten. Ik voel me meer ontspannen na het lopen in de bossen of na de jeugdbeweging, dan na het lezen van een boek.

Ik lees elke morgen de krant, ook lees ik soms de krant online. Ik lees kranten om informatie en kennis op te toen en om op de hoogte van de nieuwste gebeurtenissen te blijven. Ik lees ook af en toe tijdschriften. Ik heb wel een voorkeur voor non-fictie, ik ga eerder de krant lezen dan een boek. Ik ben er meer geïnteresseerd in.

Ik denk dat ik dit jaar wel persoonlijk met de portfolio zal omspringen. Enerzijds omdat ik nu meer een eigen mening heb, zodat ik die kan uitwerken in de portfolio. Anderzijds omdat ik meer boeken ga lezen die mij persoonlijk wel liggen.