Jan en Rainey

Niemand heeft zijn diepste wezen ooit tot zijn nadeel volledig laten gelden. Ook als lichaamszwakte daarvan het gevolg mocht zijn, kunnen wij niet zeggen dat zo'n gevolg te betreuren is, omdat het een leven in overeenstemming met hogere idealen betekent. Als wij dag en nacht met vreugde kunnen begroeten en het leven een geur verspreidt als die van bloemen en zoete kruiden, las het bestaan veerkrachtiger is en stralender en minder sterfelijk lijkt - dan hebben wij dat aan onszelf te danken. Wij worden beloond door de natuur en hebben reden om onszelf gelukkig te prijzen. het grootste profijt en de belangrijkste waarden worden het minst gewaardeerd. We kunnen gemakkelijk twijfelen aan hun bestaan. Maar zij zijn de hoogste werkelijkheid... De ware oogst van mijn dagelijks leven is welhaast ontastbaar en even onbeschrijfelijk als het schemerlicht van de ochtend of de avond. Wat ik in handen heb is een beetje sterrengruis, een stukje van de regenboog.

HENRY DAVID THOREAU, WALDEN

Beste lezers, 

Ik zit momenteel in een wegrestaurant dichtbij Seatle, zodat ik even aan deze blog kon werken. Vorige week ontmoette ik twee zachte goedhartige personen, het waren twee zigeuners. Rainey en Jan Burres, zij waren zo vriendelijk om me mee te nemen toen ik aan het liften was. Rainey en Jan zijn een hippie koppel, ze leven samen met de natuur, zo personen moeten er meer zijn. Het zijn zo prettige mensen om mee samen te leven. Ik vertelde mijn verhaal hoe ik wegliep van huis, zij begrepen me te minste. We kwamen aan, aan de kust van California. We zetten onze tenten op en maakten een kampvuur. Jan speelde gitaar en Rainey zong, het was zo mooi. Toen Rainey vertelde me, dat ik hen doe denken aan hun zoon die ze verloren hebben. Ze was zeer emotioneel. Ik wou haar niet langer neerslachtig laten voelen, dus besloot ik de volgende morgen te vertrekken. Ik schreef nog snel een boodschap in het zand, want we kampeerde op het strand. Ik bedankte hen en schreef dat ik hen wel nog eens terug zal komen opzoeken. Ze waren net ouders voor mij, ik had het zeer moeilijk toen ik vertrok. Maar ik moest verder... 

Jan en Rainey Burres